Dyscophus guineti (Grandidier, 1875) - Żaba pomidorowa
zobacz cały album
Informacje ogólne: Dyscophus guineti należy do rodziny żab wąskopyskich (Microhylidae).
Budowa i przystosowanie: Żaba pomidorowa jest dość dużą, ziemną żabą. Wzięła swoją nazwę od przysadzistego kształtu oraz czerwono-pomarańczowego koloru skóry. Nogi, szczególnie przednie, są krótkie w stosunku do długości ciała. Mają wąskie, delikatne palce, które u tylnych nóg spięte są błoną pławną. Oczy są duże, mają złotą tęczówkę i okrągłą źrenicę. Samice są o wiele większe od samców, ich wielkość waha się od 8,5-11cm, waga do 230g. Samce osiągają rozmiar 6-7cm i wagę do 45g. Spłoszona żaba pomidorowa przyjmuje postawę obronną - nabiera powietrza i unosi tylną część ciała, przez co wydaje się o wiele większa. Potrafi straszyć napastnika gwałtownie prychając lub parskając.
Ubarwienie: Samice mają jaśniejszy odcień grzbietu, niektóre mogą być również pokryte ciemniejszymi cętkami oraz mieć podłużne czarne plamy po bokach ciała. Samce są ubarwiene bardziej intensywnie w odcieniu czerwono-brązowym, gładkie. Podgardle i brzuch u obu płci są białe. Czerwony kolor jest sygnałem ostrzegawczym. W skórze żab pomidorowych zawarta jest biała, toksyczna substancja działająca odstraszająco na drapieżniki, która u ludzi może wywoływać reakcję uczuleniową.
Biotop, aktywność, odżywianie: Zamieszkuje pobrzeża stojących zbiorników wodnych lub wolno płynących cieków, bagna i mokradła, rowy melioracyjne. Znajdowana jest również na polach uprawnych, w ogrodach lub na plantacjach eukaliptusów. Prowadzi nocny tryb życia, dzień spędza zagrzebana w podłożu. Stosuje strategię polowania z zasadzki - siedząc w miejscu zjada przechodzące obok owady. Jej łupem padają chrząszcze, świerszcze, gąsiennice, ślimaki i inne bezkręgowce.
Pora godowa i rozmnażanie: Żaby pomidorowe przystępują do godów w zimnej porze deszczowej (luty-marzec). Po obfitych opadach udają się do płytkich zbiorników wodnych. Głośne rechotanie samców, atrakcyjne dla samic jest słyszane przez całe noce daleko wokół miejsca godów. Podczas kopulacji samica składa pakiet liczący od 1000 do 15000 jaj na powierzchni wody pomiędzy roślinnością. Jaja są małe, czarne z wierzchu, białe od spodu. Składanie jaj trwa zwykle dwa dni.
Rozwój larwalny: Około 36 godzin od złożenia skrzeku wykluwają się larwy, o długości około 6mm. Początkowo odżywiają się mikroorganizmami filtrując wodę. Po około 45 dniach kijanki opuszczają wodę przekształcając się w małe, żółto-brązowe żabki. Dojrzałość płciową osiągają po roku. Dorosłe osobniki żyją około 10 lat.
Występowanie i podgatunki: Żaba pomidorowa jest endemicznym zwierzęciem wyspy Madagaskar. Najliczniej jest spotykana w rejonie wschodnim, przy środkowym wybrzeżu wyspy, od Antsihanaka na południe do Fierenana, pojedyncze populacje znajdują się na południe od miejscowości Vondrozo i Soavala. Zasiedla obszary o wysokości 150-900m n.p.m.
Ochrona: Brak jest informacji na temat zagrożenia populacji Dyscophys guineti. Gatunkiem zagrożonym, również występującym na Madagaskarze, jest Dyscophus antongilli (Grandidier, 1875 - Tomato Frog). Żaba ta jest wpisana na listę załącznika I CITES.